خوش آن حکومت و آن عدل و عصر روحانی

زهی جمال رخش کرده پرتو افشانی    به ماه چارده و آفتاب رخشانی

زهی ولی خدا قطب عالم امکان         جهان جود و کرم پیشوای یزدانی

ظهور قدرت دادار حجت بن حسن        که ظاهر است از او کبریای سبحانی

نجات امت مظلوم و خلق مستضعف     امید مردم محروم و فیض رحمانی

سپهر مجد و شرف شمس آسمان جلال   جمال غیب ابد شاه ملک امکانی

اگر چه پر شده عالم زفتنه و زفساد       مسلط اند به دنیا جنود شیطانی

به نام صلح و دموکراسی و وطن خواهی               زنند ضربه به شخصیت مسلمانی

گرفته است بشر راه انحراف و خطا        به هر مکان نگرم تیره است و ظلمانی

بگیرد ار همه اقطار محنت ایام           شب فراق شود هر چه بیش طولانی

بمان به جا و مشو ناامید چون آید         امام و منجی کل مقتدای پایانی

سلیل احمد مرسل همان کسی که خدا     عطا نموده به او منصب جهانبانی

جهان نجات دهد از فساد و استکبار       دوباره زنده کند راه و رسم انسانی

در آورد همگان زیر پرچم اسلام          نظام می نبود جز نظام قرآنی

ظهور می کند و می کند اساس ستم      کند زمین و زمان را زعدل نورانی

امیر معدلت آیین ومعدلت گستر           دهد نجات همه خلق از پریشانی

خوش آن زمانه و آن روزگار و آن ایام   خوش آن حکومت و آن عدل و عصر روحانی